Dynamiczny przyrost diagnoz spektrum autyzmu ASD, który się szacuje na 30% wzrost przez ostatnie dwa lata, zmotywował grupę lekarzy z Michigen pod kierunkiem Dr Marvina Andersona do opracowania  planu prewencji zachorowań na spektrum autyzmu.

Dr Marvin Anderson, od 2009 roku w klinice w Abba’s Place leczy dzieci z ASD. Jest również autorem książki Prewencja i leczenie  ASD „Autism Prevention, Care and Management”. W książce Dr Anderson opisuje swoje doświadczenie w leczeniu dzieci z ASD i ADHD i proponuje program prewencyjny, który wg niego może zapobiec dalszej eskalacji zachorowań na całym świecie. Jego podejście koncentruje się przede wszystkim na leczeniu przewodu pokarmowego w tym wątroby, jako głównego organu detoksykującego. Badania na  modelu zwierzęcym pokazują intrygujące połączenie  stanów zapalnych w przewodzie pokarmowym i zapalenia mózgu jak równie uszkodzenie dróg detoksykacji w modelu autystycznym. Program Dr Andersona obejmuje identyfikację toksyn obecnych u pacjentów autystycznych i opracowanie efektywnych metod detoksyfikacji w celu efektywnego ich usunięci z organizmu chorych dzieci. Program zakłada eliminację wszystkich procesów zapalnych koncentrując się głównie na tych w mózgu.  Ważną częścią programu jest  dbałość o oczyszczanie wątroby opartą na doświadczeniach Sandry Cabot autorki książki The Liver Cleansing Diet  (tłumaczonej na  język polski).

Plan Dr Andersona obejmuje trzy obszary:

1. Prewencją autyzmu powinny być objęte wszystkie noworodki przed  podaniem jakiejkolwiek szczepionki. Podejście obowiązujące obecnie, czyli ogólna ocean zdrowia noworodka i niemowlaka bez żadnych badań ukierunkowanych nie powinna być stosowana.  Dr Gregory  Poland w „Vaccinomics and Personalized Vaccinology” mówi, że istnieją znaczne różnice w ryzyku wystąpienia efektów ubocznych szczepionek  i odpowiedzi immunologicznej u noworodków. W laboratoriach Dr Anderson podjęto próbę oceny, jakie czynniki mogą być odpowiedzialne za tak różną odpowiedź organizmu na szczepienia. Brano pod uwagę czynniki genetyczne, epigenetyczne jak również inne czynniki mogące mieć na to wpływ. Nazwano to roboczo „vaccinomics”. Jest to dziedzina, która łączy immunogenetykę, immunogenomikę z indywidualnym profilem immunologicznym noworodka.

Obecnie ilość rekomendowanych szczepionek w Stanach Zjednoczonych ciągle wzrasta,  a w tym samym tempie ilość efektów ubocznych. Organy rekomendujące szczepienia nie biorą pod uwagę indywidualnych różnic, w tym zarówno genetycznych jak i nabytych, które mogłyby określać  indywidualną zdolność do przyjmowania szczepień bez efektów ubocznych. Eskalacja zachorowań na spectrum autyzmu a szczególnie regresywnego, kiedy pierwsze objawy obserwuje się wkrótce po szczepionkach sugeruje, że obecne podejście do szczepień jest zarówno przestarzała jaki i bardzo groźne. Niska zachorowalność na ASD u Amiszów ( bardzo konserwatywna i  izolowana społeczność w USA), którzy opóźniają i rozciągają w czasie szczepienia jest kolejnym argumentem w dyskusji. Dr Poland, redaktor naczelny medycznego pisma Vaccine, analizuje indywidualne przypadki zachorowań na ASD jak i ryzyko efektów ubocznych po szczepieniach i rekomenduje indywidualizację dawek i terminów szczepień. Ustalanie indywidualnych dawek leków opartych na wydolności poszczególnych organów pacjenta, jest stosowany w szpitalu w Michigen od kilku lat. Np. dawki antybiotyków uszkadzających nerki są ustalane po wykonaniu prostych testów laboratoryjnych pozwalających na ocenę stanu organu.  Szczepionki są “lekiem”, który ma wpływ na układ immunologiczny. Dlatego wydaje się wskazane wykonywanie testów układu immunologicznego przed podaniem szczepionki i dostosowywanie dawki i planu szczepień w powiązaniu z wykonanymi z testami.

II. Utworzenie nowej specjalizacji lekarskiej “Specjalista od szczepień”

Większość układu immunologicznego mieści się w przewodzie pokarmowym włączając w to wątrobę. Lekarze w dużej mierze nie doceniają wątroby, jako głównego filtra organizmu w przetwarzaniu coraz większej ilości toksyn w tym leków, na które jesteśmy narażeni. 

Przeciążenie wątroby w tym jej funkcjonalne uszkodzenie jest obecnie bardzo powszechne.  U noworodków stwierdza się 287 różnych toksyn w krwi pępowinowej. Są to toksyny, z którymi nie poradziły sobie wątroby ich matek.   Najlepszym rozwiązaniem tego problemu byłoby kształcenie lekarzy z vaccinomics, aby lepiej rozumieli immunologię noworodków włączając w to rolę, jaką wątroba odgrywa w detoksykacji. Lekarze ci byliby dedykowani do planowania szczepień. Specjalista od szczepień  w czasie robienia specjalizacji powinien wykazać się odpowiednią ilością dzieci autystycznych w swojej praktyce.

III. Należy zakazać używania toksycznych substancji w rolnictwie. Dzieci z ASD można traktować, jako wskaźniki toksyczności niektórych substancji. Tak jak kiedyś wstawiano kanarki w klatkach do kopalni, żeby ostrzegały przed  wysokim stężeniem toksycznych substancji.

Jakość naszego środowiska i żywności pogarsza sie z roku na rok? Dużą rolę odgrywają w tym nawozy sztuczne stosowane w rolnictwie.

Dotyczy to szczególnie stosowanie kadmu, ołowiu, arsenu, dioksan, radioizotopów i wielu innych środków używanych do użyźniania gleby. W 1997 roku w stanie Waszyngton badania pokazały 100 krotnie wyższe niż dopuszczalne stężenie dioksyn w nawozach. Spowodowało to lawinowo kontrole w innych stanach i nowe regulacje w celu ograniczenia toksycznych związków w nawozach. Ale w rzeczywistości te regulacje chronią bardziej producentów nawozów niż konsumentów. Nadal niby w ochronie tajemnicy  handlowej produktów, nie podaje się składu nawozów. Nawet, jeżeli obecne prawo ogranicza stosowanie toksycznych substancji w nawozach to, co już się dostało do gleby przed 1990 rokiem będzie w niej przez wiele lat.

Rachel Carson, najbardziej znany działacz ochrony środowiska XX wieku przewracałby się w grobie wiedząc jak poważny globalnie stał się ten problem. W tym samym roku, kiedy zakazano używania DDT, glifosat (organiczny związek chemiczny z grupy fosfonianów) został dopuszczony do obrotu na rynku amerykańskim. Glifosat jest aktywnym składnikiem niektórych nieselektywnych herbicydów ( przyp. tłum. składnik np. Round Up). Nagromadzenie toksycznych substancji w glebie, a w konsekwencji  również w produktach spożywczych narasta równolegle do wzrostu zachorowań na spectrum autyzmu. Tkanki noworodka, a szczególnie ich mózgi są szczególnie wrażliwe z powodu małej wagi ciała i niedojrzałości organów. Ryzyko wystąpienia ASD u dzieci predysponowanych jest zdecydowanie wyższe i wymagają one specjalnej uwagi w unikaniu toksycznych substancji zarówno w produktach spożywczych, wodzie jak i otoczeniu.  

Dr Anderson walczy,  narazie na terenie stanu Michigen, o zmianę regulacji dotyczących używania toksycznych odpadów do produkcji nawozów sztucznych.  Regulacje te powinny obejmować  losowe badanie zarówno nawozów, pestycydów, herbicydów jak i produktów spożywczych na okoliczność zanieczyszczenia tymi toksycznymi substancjami. Ostatnie badania pokazują, że mleko 3 na 10 matek karmiących w Stanach Zjednoczonych zawiera glifosat, co dobitnie ilustruje problem zanieczyszczenia środowiska.  Nawet, jeżeli stężenie pojedynczej toksyny w mleku matki będzie poniżej dopuszczalnej normy to biorąc pod uwagę 287 różnych toksyn znajdowanych w krwi pępowinowej, to niedojrzała wątroba noworodka i tak sobie z tym nie poradzi, ze względu na kumulację dawek nawet małych ilości poszczególnych toksyn. Toksyny te uszkadzają zarówno mózg jak i układ  odpornościowy, który nie jest w stanie prawidłowo odpowiadać na szczepionki.

Autorzy mają nadzieję, że regulacje zawarte w tym 3 punktowym planie będą miały znaczący wpływ na ograniczenie przypadków zachorowań na ASD zarówno w stanie Michigen jak i na całym świecie. Autyzm jest najgorszą epidemią, jaka się przytrafiła naszym dzieciom. Autorzy programu uważają, że ASD jest zarówno uleczalny jak i można zapobiegać jego występowaniu. Niestety środowisko medyczne nie tylko nie wie jak powstrzymać rozwój zachorowań ani jak leczyć już chore dzieci.  Dlatego to pacjenci, rodzice i całe społeczeństwo powinno motywować zarówno środowisko lekarskie jak i ustawodawców, żeby zaczęli działać. Autorzy projektu mają nadzieję, że doświadczenie stanu Washington będzie inspiracją dla całego świata medycznego.  

Dr Marvin  Anderson jest internistą  i dietetykiem klinicznym. Ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Notre Dame i medycynę na  Georgetown University School. Po studiach odbywał praktyki na  Columbia College of Physicians and Surgeons (Harlem Hospital Center) w New York. Obecnie prowadzi badania nad karcynogenezą w National Cancer Institute, National Institutes of Health, jest pracownikiem naukowym na wydziale mikrobiologii Columbia University, jest również profesorem medycyny na University of Michigan Medical School (Henry Ford Hospital).

Więcej na temat programu Dr Andersona można znaleźć w jego książce Autism, Prevention, Care and Management

źródło: http://www.examiner.com/article/michigan-doctor-reveals-plan-to-stop-autism

tłumaczenie Dr Anna Romaniuk